Prezentowana książka dotyka jednego z najbardziej kontrowersyjnych tematów w najnowszej historii Polski - relacji między Lechem Wałęsą i komunistyczną Służbą Bezpieczeństwa. Autorzy, wykorzystując wszystkie dostępne źródła, podjęli próbę wyjaśnienia sprawy tajnego współpracownika "Bolka", także losów dokumentów SB dotyczących jego osoby. Publikacja ta, stanowiąc istotny przyczynek do poznania historii Lecha Wałęsy, nie aspiruje jednak do miana pełnej biografii tego polityka ani też opisania całokształtu działań SB wobec jego osoby.

Autor, wykorzystując rozległą bazę źródłową, wypełnia "białą plamę" w polskiej historiografii. Sprawę polską w latach drugiej wojny światowej przedstawia przez pryzmat wzajemnych relacji rządu RP na uchodźstwie z władzami szwedzkimi. Dwustronne stosunki dyplomatyczne, zredukowane po podbojach niemieckich do minimum, zintensyfikowały się wraz z sukcesami aliantów. Najważniejszym rezultatem tego procesu byto zapoczątkowanie rokowań nad układem gospodarczym o współpracy powojennej obu krajów. Autor odtwarza szwedzką grę dyplomatyczną wokół tych negocjacji, ostatecznie zakończonych podpisaniem porozumienia z Tymczasowym Rządem Jedności Narodowej w Warszawie. Polityce przychylnej planom Stalina wobec Polski towarzyszył szeroki program pomocy humanitarnej. W pracy zostały także przedstawione reakcje szwedzkiej prasy na wydarzenia w Polsce.

Biografia Adama Czerniakowa to historia niezwykła. Odcisnęły na niej piętno wszystkie najważniejsze wydarzenia historii Polski końca XIX i pierwszej połowy XX w.: zabory, krótki okres niepodległości, agresja nazistowskich Niemiec i sowieckiej Rosji. Jej bohater pełnił wiele ważnych funkcji w życiu społeczno-politycznym II RP. Był jednym z przywódców polskich Żydów. Odwaga cywilna, nieuleganie stereotypom i nonkonformizm sprawiły, że nie cieszył się popularnością. Od 1939 r. stał na czele warszawskiego Judenratu. Drugiego dnia deportacji warszawskich Żydów do obozu zagłady w Treblince, 23 lipca 1942 r., popełnił samobójstwo.

Książka przedstawia tragiczne losy polskich sióstr zakonnych, mieszkających i pracujących na terenie rzymskokatolickiej metropolii lwowskiej, w czasie II wojny światowej i tuż po niej. Przed wojną zakonnice zajmowały się nauczaniem oraz wychowaniem dzieci i młodzieży, pracowały w szpitalach, przytułkach, sierocińcach, prowadziły domy opieki dla osób starszych, bezdomnych, zakładały drukarnie, oddawały się modlitwie i kontemplacji. W latach 1939-1947 na Kresach Wschodnich nacjonaliści ukraińscy skupieni w OUN i UPA dokonali ludobójstwa na ponad 120 tysiącach Polaków. Zbrodnie nie ominęły duchowieństwa. Zginęło 21 sióstr z siedmiu zgromadzeń zakonnych: pięć służebniczek starowiejskich, pięć szarytek, trzy niepokalanki, dwie sercanki, jedna służebnica dębicka, jedna franciszkanka rodziny Maryi i jedna z nieustalonego zgromadzenia. Autorka, siostra niepokalanka, wykorzystała materiały archiwalne żeńskich zgromadzeń zakonnych.

Drugi bieg wydawniczy PRL, choć stanowił ewenement nie tylko w skali tzw. Krajów demokracji ludowej, ale i całego świata, do tej pory nie doczekał się całościowego opracowania. Książka "Papierowa rewolucja", oparta zarówno na relacjach, jak i materiałach archiwalnych zgromadzonych m.in.. W IPN, jest pierwszą próbą monografii tego zjawiska.